Yedi tane kız evladı olan ve büyük bir maddi sıkıntı çekmekte olan fakir bir zat, bir gün Hâcı Mevdûd Çeştî hazretlerinin talebesi ve halîfesi Hacı Şerif Zendenî hazretlerine gelerek;
    –“Eğer kızlarımın evlenmesine kadar, nafakamızın temini ve rızkımızın artması için yardımcı olursanız, pek büyük bir lütuf ve keremde bulunmuş olursunuz.”, diye yardım talebinde bulundu.

    Hacı Şerif Zendenî hazretleri de ona;
    –“Yarın, inşâallah senin için hayırlı olur” dedi.

    O fakir zat oradan çıkıp evine giderken, yolda tanıdığı bir yahudiye rastladı ve bu hâdiseyi anlattı. O Yahudi de;

    –“O zâten, kendisi fakir bir adamdır. Sana nasıl yardım edebilir? Sen tekrar Şeyh’e git ve de ki, eğer Hacı Şerîf yedi sene bana hizmet ederse, ben ona peşin olarak yedi bin altın veririm!” diye söyledi.

    Fakir adam Hacı Şerif’in yanına gidip, yahudinin bu teklifini anlattı. O da pekâlâ gidelim deyip, birlikte yahudinin yanına gittiler. Hacı Şerif Zendenî hazretleri, yahudinin vadettiği yedibin altını alarak o fakir zata verdi ve kendisi de hemen yahudinin hizmetine girdi.

    Bunu duyan servet sahibi bir zât, yahudiye olan yedibin altın borcunu ödemesi için Hacı Şerif hazretlerine yedibin altın gönderdi. Hacı Şerîf hazretleri altınları aldı, fakat borcunu ödeyeceği yerde, onları fakir fukaraya dağıttıktan sonra şöyle dedi;

    –“Benim, bu yahudiye hizmet için kendisi ile yedi yıllık bir sözleşmem vardır. Sözümden dönemem.”

    Bu asalet ve dürüstlüğü gören yahudi, çok müteessir olarak Hacı Şerif hazretlerini azat etti. Hacı Şerif hazretleri de ona; “Madem ki, sen beni hizmetçilikten azâd edip serbest bıraktın, Allah da seni Cehennem azâbından azâd eylesin!” diye dua etti.

    Bu yüksek duâ neticesi, o yahudi zat sadâkatle İslâm dînini kabûl etti ve Hacı Şerîf hazretlerinin talebelerinden oldu.

(Kaynak:İslam Alimleri Ans.)